Tarih 11.07.1995’i gösterirken hikâyemizin başkahramanı yeni doğmuştu. İsmini bile koymaya yetişememiş annesi. Babasını ise hiç göremedi. İki ablasını, amcasını, dedesini de. Doğduğunda hepsi öldürülmüştü. İsmi Fatima olsun isimsizimizin. Gözlerini katliamın ortasında açmıştı ve dünyada gördüğü tek şey kan ve gözyaşlarıydı Fatima’nın. Belki de gördüğü, dünyanın ta kendisidir, kim bilir!
Hayat bir günlük derler. Özellikle Fatima’nınki öyle oldu. Sabah geldi, akşam gitti. Kelebek misali. Mavi kelebeğin hikayesini hatırlattı birden. Hikayeyi duymuşuzdur. Bosna’da toplu mezarlar bu mavi kelebekler sayesinde bulunmuş. Yalnızca tek bir çiçeğe konuyor ve bu çiçek de sadece toplu mezarların üzerinde bulunuyordu. Fatima da insanlığın toplu mezarlığı Srebrenica’yı tarihe göstermeye geldi.
Fatima’mız Srebrenicalı. İnsanoğlunun ayıbı Srebrenica. Ayıbı çünkü Fatima’nın babası, ablaları, ağabeyleri, amcaları, dedeleri öldürülürken insanoğlu utanmadan izliyordu. Her gün bir Srebrenica’nın yaşandığı bugünlerde de insanoğlu izlemeye devam ediyor. Filistin, Myanmar, Doğu Türkistan, Suriye, Mısır’da Fatimalar katledilirken bunları filmmiş gibi izliyor duygusuzlaştığı gibi ruhsuzlaşan insan. Yazık!
Tarih 11.07.2015. Fatima bugün 20 yaşında. 20’inci doğum gününü kutlamak üzere binlerce insan Srebrenica’da toplandı. Doğduğu gün gibi yine hüzün, gözyaşı var. Bu bir doğum günü ama kimsenin yüzü gülmüyor, hiç kimse kutlamaya cesaret edemiyor. Her yıl olduğu gibi bugün de bulutlar yağmuru getirmiş Srebrenica’nın üzerine. İnsanoğlunun utanmadığı ayıbı gökyüzü utancından örtmek istercesine.
Doğduğu tarihte ölmüş Fatima. Cenazesi de bugün. 20’sini görmeden ölmüş. Aslında o hiç yaşamamış hayatını. Doğduğu gün öldürülmüş Fatima. Doğduğu gün öldürülen babası da geçen senelerde aynı tarihte gömülmüş. Babasının yanına Fatima’yı ve onunla beraber insanlığı gömdük.
DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN FATİMA’M!
Bütün çocukları öldürseniz de, elbet bir Musa sağ kalacaktır
Samir Vildiç / www.bosnahersek.ba