Bosna Hersek’in Jivinitse şehri yakınlarındaki “Litva” Mülteci Kampı’nda, 1995 yılından beri yaşamını sürdüren ailelerin çocukları, dünyadaki birçok çocuk gibi futbol sevdalısı ancak onların eksiği kendilerine ait bir futbol topuna sahip olmayışları Semir Halçiç: “Futbolu çok seviyoruz ama her gün futbol oynayabileceğimiz bir topumuz yok. Geçtiğimiz günlerde derisi soyulmuş, patlak bir top bulduk. Havası inene kadar onunla oynuyoruz”
Bosna’daki savaşın sonra ermesinin üzerinden 18 yıl geçmiş olmasına rağmen, bugün ülkedeki birçok aile, zor şartlar altında mülteci kampalarında yaşamaya devam ediyor.
Bosna Hersek’in kuzebatısındaki Jivinitse şehri yakınlarındaki “Litva” Mülteci Kampı’nda, 1995 yılından beri yaşamını sürdüren ailelerin çocukları, dünyadaki diğer çocuklar gibi futbol sevdalısı ancak onların eksiği kendilerine ait bir futbol topuna sahip olmamaları.
Edvin, Emir, Semir ve daha nicesi, futbol tutkunu olduklarını, futbolla yatıp futbolla kalktıklarını söylüyorlar. Onlar, Hırvatistan, Karadağ ya da Sırbistan’daki yaşıtlarının aksine, sevdalısı oldukları futbolu oynayacak bir futbol topuna sahip değiller.
Soykırımın yaşandığı Srebrenitsa’dan, annesinin kucağında Bebek olarak Jivinitse’ye gelen ve buradaki mülteci kampına yerleştirilen Semir Halçiç (18), AA muhabirine yaptığı açıklamada, “Hiçbir şeyimiz yok. Futbolu çok seviyoruz, ama her gün futbol oynayabileceğimiz bir topumuz yok. Geçtiğimiz günlerde derisi soyulmuş, patlak bir top bulduk. Havası inene kadar onunla oynuyoruz” diye konuştu.
“İnsanın kendi evinde yaşaması nasıl bir duygu bilmiyorum” diyen Semir Halçiç, 20 yıla yakın bir zamandır Litva Mülteci Kampı’nda yaşadıklarını hatırlatarak “Srebrenitsa’daki evimizi bilmiyorum bile. Burada okula gidiyorum. Gün içinde Edvin ve Emir’le oynuyoruz. En büyük temennim, bir gün ailemin kendi evimizi onarması ve kendi evimizi geri dönmek. Bu mümkün olmazsa da üçümüzün biraz para biriktirip bir futbol topu alabileceğine inanıyorum” dedi.
Edvin Kadriç (17) isimli bir diğer mülteci kampı sakini genç de Tuzla’daki bir mülteci kampında dünyaya gelmesine rağmen, “Nerelisin” sorusuna, 1992 yılında ailesinin sürgün edildiği Zvornik şehrinden olduğunu söylüyor.
Kendilerine odundan kaleler yaptıklarını ve burada oynadıklarını söyleyen Kadriç, “Ama şimdi topumuz yok. Ayrıca, geceleri kalelerimizi biriler çalıyor” diyor, tebessüm ederek.
Edvin Kadriç, kalelerini kimlerin çaldığını bildiğini söyleyerek, “Kamptaki kadınlar biz futbol oynayınca bize kızıyorlar. Çamaşırlarını toz ettiğimizi söylüyorlar. Yüzde yüz kalelerimizi onlar alıyor” diye konuştu.
Milli takımın maçlarında, kampta Bayram havası esiyor
Yaşam mücadelesine, hayatın zorluğuna rağmen, Litva Mülteci Kampı’nda yaşayan halkın da bayramı var.
Bosna Hersek A Milli Futbol Takımı’nın maçlarının olduğu gün, kampta adeta Bayramhavası estiğini söyleyen Semir Halçiç, “Milli Takım’ın maçı olduğunda burada herkes neşeli. O gün Litva’da bayram. Her maçta, farklı bir komşumuzda toplanıyoruz. Bazen bu küçücük evlerde 20 kişi oluyoruz. Milli Takım gol atınca, hepimiz televiyona doğru koşuyoruz. O günler bizim en mutlu en neşeli günlerimiz” dedi.
Kendilerine idol olarak seçtikleri kişilerin, Bosna Hersek A Milli Futbol Takımı futbolcuları olduğunu söyleyen Edvin Kadriç, ancak bu oyuncular arasında da bazı isimleri diğerlerine oranla daha fazla sevdiklerini söyledi.
“Litva Mülteci Kampı sakinleri olarak biz hepsini çok seviyoruz. Diğerleri darılmasın ama bizim gibi Drina Nehri kıyısındaki şehirlerden olan Seyad Salihoviç, Vedad İbişeviç ve Miralem Pyaniç’i biraz daha fazla seviyoruz” diyen Edvin Kadriç, henüz 17 yaşında olmasına rağmen tüm dünyaya ders olabilecek şu ifadeleri kullandı:
“Bosna Hersek Milli Takımı’nın formasını giyen Miroslav Stevanoviç’i de seviyoruz. Onun farklı milletten ya da farklı dinden olması önemli değil. Bu tür faklılıkların spora zarar vermemesi gerek. Bizim yaşadıklarımızın suşlusu o değil.”
Zvornikli Topaloviç ailesinin 16 yaşındaki oğlu Emir de hayalinin Bosna Hersekli milli futbolcu Seyad Salihoviç gibi ünlü bir futbolcu olmak olduğunu söyledi. Topaloviç, “Ben de Jivinitse’nin Slaven Futbol Takımı’nın alt yapısında oynuyorum. Tıpkı Salihoviç gibi solağım. O benim örnek aldığım kişi” diye konuştu.
Litva Mülteci Kampı’ndaki futbol sahasını onaracaklarını ve yeniden kale yapacaklarını söyleyen Edvin Kadriç, “O zaman tek eksiğimiz futbol topu olacak. O da bir gün olacak” diye konuştu.
AA